ایستگاه تحقیقات گریزه

ايستگاه تحقيقات كشاورزي گريزه


        

  

 ايستگاه تحقيقات كشاورزي گريزه به مساحت 56 هكتار در12كيلومتري جنوب شرقي شهر سنندج و در كنار جادة كمربندي اين شهر  واقع شده است. تأسيس ايستگاه به سال 1344 برمي گردد كه در آن زمان ادارة اصلاح  بذر و نهال استان كردستان به منظور اجراي طرحهاي تحقيقاتي و تهيه نهال و بذور گواهي شده مورد نياز استان، فعاليتهاي خود را در اين ايستگاه متمركز نمود و بيش از 40 سال از سابقه فعاليت تحقيقاتي در اين ايستگاه مي گذرد. طول جغرافيايي ايستگاه  47 درجه و 1 دقيقه شرقي و عرض جغرافيايي آن 35 درجه و 16 دقيقه شمالي بوده و ارتفاع آن از سطح دريا 1405 متر مي‌باشد.


اايستگاه تحقيقاتي گريزه محل اصلي اجراي آزمايشات و پروژه هاي تحقيقاتي زراعت هاي آبي و محصولات باغباني در استان كردستان مي باشد  و در حال حاضر علاوه بر اجراي طرح هاي تحقيقاتي در زمينه توت فرنگي، درختان ميوه هسته دار، گردو، گياهان علوفه اي ، دانه هاي روغني و غلات آبي ، كلكسيون توت فرنگي كشور، باغات مادري  ارقام برتر ميوه و ساختمان هاي اداري بخش تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر، بخش تحقيقات گياهپزشكي و واحد تحقيقات ثبت و گواهي بذر و نهال در اين ايستگاه قرار دارند.

 مساحت كل ساختمانهاي موجود در ايستگاه بالغ بر 3000 مترمربع بوده كه با احتساب محوطه اداري ايستگاه، نزديك به يك هكتار مي باشد. اراضي ايستگاه تحقيقاتي گريزه به دليل وضعيت آب و هوايي، ويژگيهاي خاك و فيزيوگرافي، نمايندة سطح وسيعي از اراضي آبي استان كردستان مي باشد. موقعيت مناسب، تنوع اراضي ، ادوات و امكانات زيربنائي و وجود چهار حلقه چاه نيمه عميق با آبدهي 90 ليتر در ثانيه، قابليت هاي تحقيقاتي و مكان الگويي مناسبي جهت اجراي پروژه هاي تحقيقاتي و طرح هاي درآمدزايي در اين ايستگاه فراهم آورده است.

  - شرايط آب و هوايي ايستگاه تحقيقاتي گريزه 

ميانگين حداقل دما : 4/5  درجه سانتيگراد

ميانگين حداكثر دما :  3/21  درجه سانتيگراد

تعداد روزهاي يخبندان :  107  روز 

حداقل مطلق درجه حرارت(سانتي گراد):   31-   درجه سانتيگراد                  

حداكثر مطلق درجه حرارت(سانتي گراد): 42  درجه سانتيگراد   

CDD : 8/443  درجه روز

HDD   : 3/2475  درجه روز

 ميانگين بارندگي ساليانه :  471   ميلي متر        

ميانگين رطوبت نسبي :  47 %

متوسط سرعت باد :  9/3  گره          

 

مشخصات خاك، سيستم هاي آبياري و امكانات موجود در ايستگاه :

اين ايستگاه بر روي واحد‌هاي 4-2 يعني دشتهاي دانه‌اي نسبتاً مسطح و تراسهاي پايين حاشيه رودخانه قشلاق قرار گرفته است. بر اساس مطالعات به عمل آمده خاك ايستگاه را مي توان به 3 كلاس لوم رسي، لوم شني و شني لومي تقسيم نمود بطوريكه  قسمت جنوبي ايستگاه به مساحت 25  هكتار داراي خاك عميق با بافت نسبتاً سنگين و بدون سنگريزه مي‌باشد و استعداد زراعت آبي را دارا مي باشد. با توجه به بررسيهای انجام شده مشخصات خاک جنوب ايستگاه به صورت زير می­باشد.

بافت خاک: لومی رسی Clay Loam

درصد اشباع: 4/42 درصد

EC  خاک:ds/m  1/1

PH  خاک: 7/7

هر چه از طرف جنوب ايستگاه به سمت شمال ايستگاه پيش برويم بافت خاك سبك تر مي شود بطوريكه قسمت شمالي ايستگاه داراي بافت خاك سبك شني لومي بوده و با توجه به شرايط مناسب آن براي محصولات باغباني،  اكثر باغات ميوه و خزانه مادري صنوبر در اراضي شمال ايستگاه واقع شده است.سيستم  آبياري قطره اي ( شامل 10 هكتار باغ ، كلكسيون و طرح هاي تحقيقاتي توت فرنگي)  و سيستم آبياري باراني ( در سطح 32 هكتار شامل طرح هاي تحقيقاتي زراعي و كشت هاي درآمدزايي توليد علوفه و نهال صنوبر) بوسيله چهار حلقه چاه نيمه عميق مجهز به 7  دستگاه الكتروپمپ با مجموع آبدهي 90 ليتر در ثانيه در حال بهره برداري است.




 



6.1.15.0
گروه دورانV6.1.15.0